Meditatie:

WENDT U NAAR MIJ TOE

Wendt u naar Mij toe, wordt behouden alle gij einden der aarde; want Ik ben God en niemand meer. 

Ik heb gezworen bij Mijzelven, daar is een woord der gerechtigheid uit Mijn mond gegaan, en het zal niet wederkeren; dat Mij alle knie zal gebogen worden, alle tong Mij zal zweren. 

Jesaja 45 : 22 en 23

Een krachtig woord
Dit tekstwoord is het woord geweest, dat de Engelse opwekkingsprediker Spurgeon tot bekering gebracht heeft, toen hij een oefenaar, die slecht preken kon en die niet dan eindeloos deze tekst herhaalde, hoorde. Het is een zeer bekend woord. Het is een zeer ruim woord. Het is een woord, dat tot aan de einden der aarde geldt, zodat niemand zich hier buiten gesloten behoeft te achten. En God heeft dit gezegd aangaande Zichzelf. God heeft dit gezegd aangaande de Messias, aangaande de Zaligmaker. Het houdt dan ook niets in dan het behoud, het behoud voor de tijd, het behoud voor de eeuwigheid. Het is dus niet zomaar een woord aan de kant, maar het raakt het hart van de zaak.
Geen wonder dat God dit dan ook met grote kracht gezegd heeft. Hij heeft dit onder ede gesproken. Niet dat Hij die eed nodig had, als een bewijs bij tegenspraak. Wat Hij zegt is altijd waar, is altijd zo welgemeend. Het is ook altijd zo rondom waar. Nee, dat Hij zwoer deed Hij om ons, omdat wij zo zeer de leugen zijn toegevallen, dat wij waarheid van leugen niet meer kunnen onderscheiden en dat wij vooral de hoge, heerlijke, ware taal van God niet meer kunnen verstaan en niet meer kunnen geloven.
Daarom heeft God dit wonderheerlijke woord  onder  ede  uitgesproken.  
Bij  een mens kan Hij niet zweren, omdat een mens de onwaarheid zelf is.
Bij een engel wilde Hij niet zweren, omdat ook een engel een schepsel is en dus niet alwetend. Daarom zwoer God bij Zichzelf. Een eed bij Zichzelf.
Dat is dus ten hoogste waar. Daar is een woord der gerechtigheid uit Zijn mond gegaan.
Een rechtvaardig woord. Een woord dat in het gericht zal blijken houdbaar te zijn. Voor het hoogste gericht eens zal men God vrijmoediglijk aan Zijn eigen woord kunnen en mogen houden. En dat niet alleen een woord van Zijn wet, maar ook een woord van Zijn genade. Een woord van universele genade, van behoud dat gelden mag, gelden zal tot aan de einden der aarde. Daar mag elk schepsel op rekenen, dat dit woord waarachtig is. Daar mag elk schepsel, dat mens heet, God aan houden. “U hebt dit Zelf gezegd! Het is een woord waar Uw gerechtigheid aan hangt. Zoudt Gij dit woord niet gestand doen, dan zoudt Gij God niet zijn. Dan zou de deugd Uwer gerechtigheid geschonden worden. En dat kan niet! Dat laat Uw eer, dat laat Uw naam niet toe.” Het is uit Mijn mond gegaan, en het zal niet wederkeren." Dat woord trekt God nooit terug. Zou Hij het zeggen en niet doen, spreken en niet bestendig maken? Het is gezegd, het blijft gezegd. Het is in Christus Jezus waar.
Ik ken in gans het Woord van de bijbel zo'n krachtig woord niet.
Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde; want Ik ben God en niemand meer.

Zich wenden
Wendt u naar Mij toe, zegt de HEERE. Ziet op Mij, zegt de Engelse vertaling. Ziet op Mij, zegt de Heere Jezus, als Hij Zichzelf in Johannes 3 vergelijkt met de koperen slang. Is de zaak van het geloof zo eenvoudig, dat het alleen met een eenvoudige blik op Christus gesteld is? 
Als de geschiedenis van de door slangen gebetenen waar is, als de geschiedenis van de verhoogde koperen slang waar is,  en die is waar!  dan is de zaak van het geloof inderdaad zo eenvoudig. Maar vindt u dat zo eenvoudig? Zien op de slang betekende afzien van al die kronkelende, wemelende, levensgevaarlijke, bijtende slangen, en dat was nogal wat! Zien op de slang betekende ook afzien van al zijn afschuwelijke, pijnlijke wonden, van al zijn dodelijke wonden en dat is ook nogal wat! Zo is ook het zich wenden tot de HEERE, het zich wenden tot Christus een niet kleine zaak. Dat betekent niet minder dan zich afwenden van de duivel, zich afwenden van de wereld, zich afwenden van de zonden. En dat betekent niet meer dan, zoals in de kanttekening staat: „Ziet Mij aan!" Ziet Mij aan als de Zaligmaker, als de Christus. Ziet Mij aan als waarachtig God, ziet Mij aan als waarachtig, recht-vaardig Mens. Ziet Mij aan als Degene Die u helpen kan, als Degene Die u helpen wil, als Degene Die u helpen zal. Redden van al uw nood, redden van al uw zonden, redden van al uw dood.
Ziet Mij aan in Mijn gewilligheid. Ziet Mij aan in Mijn gepastheid voor u. Ziet Mij aan in Mijn algenoegzaamheid voor u. Hij wil u zo graag redden. Hij kan u uit al uw noden zo volkomenlijk redden. En Hij zal u zo beslist redden.

Ja, maar is dat wel wezenlijk een woord dat ook mij geldt? Ik ben een nietig zondaar, ik ben  zo’n  groot zondaar!
Is Hij dan een Zaligmaker van iets anders dan zondaren? Is er dan één zonde te groot voor Hem? De enige onvergeeflijke zonde is het zich niet wenden, het niet komen, het niet zien op Hem. Ja maar, ik heb gehoord, dat alleen zij komen, dat alleen zij mogen komen, die daartoe uitverkoren zijn. Het is wel waar, maar daarvan spreekt Hij hier niet en dit is het woord voor heden. Houdt het nu bij dit woord. Alle gij einden der aarde. Zijt gij daar bij of zijt gij daar niet bij? Weet gij waar de grens van het oosten is? Weet gij waar de grens van het westen is? Of stel dan dat gij als een eindpunt de Noordpool aanwijst. Zet gij een stap over dat vaste punt, dan hebt ge terstond de verre Zuidpool voor u. Komt gij weer één schrede over de Zuidpool, zo is het weer even zo.
De einden der aarde omvatten alles, ja alles wat op aarde leeft en beweegt.

Dan is daar nog iets. Ook wij wonen hier in het verre westen aan de einden der aarde.
Maar waar wij nu ook maar wonen in oost of west, in noord of zuid, wij staan overal met de rug naar God toe, ook met de rug naar de Zaligmaker toe, zodat ons allen, en ons overal geldt: wenden - wenden -  wenden!

Wijlen ds. W.L. Tukker