Diaconie

Algemene informatie

Diaconaat is helpen waar geen helper is of beter gezegd: dienen waar geen helper is. 
Diaconaat is een Bijbelse opdracht voor de gehele gemeente. 
De Bijbel leert ons dat de dienst der barmhartigheid, onderling dienstbetoon, alsmede zorg voor de armen en hulpbehoevenden niet alleen een taak was van de priesters, de levieten of de diakenen. 
De diaconale roeping kwam tot heel het volk en gold voor de hele gemeente. 
Dat horen we al in de samenvatting van de wet in Mattheüs 22, waar staat dat we God moeten liefhebben boven alles en de naaste als onszelf. 
Als de apostel Paulus schrijft over de verscheidenheid van geestelijke gaven en dat er in het lichaam van Christus geen tweedracht zal zijn, maar dat de leden voor elkaar gelijke zorg moeten dragen, vervolgt Hij: ‘En hetzij dat één lid lijdt, zo lijden al de leden mede.’ (1 Korinthe 12:26a). 
In Galaten 6:2 schrijft hij: ‘Draagt elkanders lasten, en vervult alzo de wet van Christus.’ 

De Heere Jezus, de grote Diaken, kwam niet om gediend te worden, maar om te dienen. 
Hij zegt in Mattheüs 25:40: ‘Voor zoveel gij dit één van deze Mijn minste broeders gedaan hebt, zo hebt gij dat Mij gedaan.’ 
De apostel Jakobus geeft aan dat het bezoeken van wezen en weduwen onze opdracht is. (Jak. 1:27).

Om de dienst der barmhartigheid goed te laten functioneren is het diakenambt ingesteld. (Handelingen 6)